..., onder wie mijn onvermoeibare vriendin Fukje Fluitinga (foto), terug van lang weggeweest, is het opgevallen dat deze website al geruime tijd haar naam geen eer aandoet, met andere woorden: weinig nuttigs met aangenaams vermengt. Bedoelde schoonheden missen (het zijn hun woorden, niet de mijne) de vertrouwde boert en jokkernij, de vlijmscherpe commentaren op de politieke winkel van sinkel, de puntige letterkundige kritieken, de kortswijl en nog zo een handjevol artikelen.
Ben ik uitgedacht, uitgepraat? Is mijn pen stomp geworden en kan ik mijn pennenmesje niet meer vinden? Geenszins. De oorzaak is banaal: ik ben al enkele weken in de lappenmand met een pijnlijke artritis van het SI-gewricht en moet pijnstillers slikken waarvan ik zo duf word als een kamerlid van D66.
Despereert niet! Ik kom wel weer boven Jan. Wie hoor ik daar grinniken: 'Ook boven Fukje?' Schaamt u zich! Van dergelijke wufte praat zijn wij hier niet gediend, hoort u dat? En wilt u er even rekening mee houden dat ik mij van mijn lijfarts niet mag opwinden?
Hopelijk tot binnenkort dus, mijne dierbaren.
