Rutte en trawanten hebben zich voorgenomen een regiment ambtenaren aan de dijk te zetten. Ik kan niet beoordelen of 's Rijks rentmeester zich niet blijde maakt met een dode mus. Ik weet ook niet of het mag, of het kan, of het wenselijk is. Maar je hoort wel eens wat. En je maakt wel eens wat mee.
Het ministerie van Binnenlandse Zaken heeft het bestuur van Noord-Brabant eens een circulaire gezonden waaraan de perforatie ontbrak. Een paar dagen later zond het dit document opnieuw, geperforeerd. Kopje in de Volkskrant: Departement stuurt gaatjes na.
Een jaar of dertig geleden riep de Unesco kandidaten op voor de post van directeur Externe Betrekkingen van haar project om Venetië te behoeden voor wegzinken in de lagune. De functionaris zou worden belast met het optreden als berenleider van delegaties die de stand van zaken kwamen opnemen. Dat leek mij spekje voor mijn bekje, op de eerste plaats echt niet wegens het riante salaris maar wegens de standplaats en de taak. Gevraagd werden vooral talenkennis en vaardigheid in het redigeren van rapporten en ik meende dat ik het nodige in huis had, omdat ik jaren in Frankrijk, Italië, de Sovjet-Unie en Oostenrijk had gewoond, de talen beheerste, de culturen kende en sedert mijn 18 van mijn pen had geleefd. En zo stuurde ik de gevraagde gegevens naar Den Haag; de sollicitanten moesten namelijk door hun eigen land worden aangemeld.
Een verontrustend lange tijd hoorde ik niets. Toen werd ik plotseling opgeroepen. Op het departement werd ik ontvangen door een bijzonder hoffelijke ambtenaar met een prachtige kuif golvend, gedistingeerd grijs haar en een schitterend gesneden kostuum; genre elderly statesman. 'Ik kan u feliciteren. De regering heeft besloten u als kandidaat van Nederland bij de Unesco voor te dragen.' 'Ik vrees dat dit niet veel zin meer heeft,' zei ik. 'De sollicitatietermijn is gisteren afgelopen.' 'Och, daar hoeft u zich geen zorgen over maken. Dat luistert bij dergelijke instellingen niet zo nauw.'
Twee weken nadien ontving ik bescheid uit Parijs: mijn sollicitatie was terzijde gelegd, omdat ze te laat was binnengekomen.
5 opmerkingen:
Je kreeg nog wel een reactie. Tegenwoordig sturen ze zelfs geen antwoord meer.
Af en toe eens flink schoonmaak houden heldert de boel lekker op. Maakt niet uit of dat nu bijv. een huis is of het(ambtenaren)apparaat. :-))
Wees eigenlijk maar blij dat het niet is doorgegaan, Henk. Jij zou je daar vast niet lekker hebben gevoeld, denk ik zo.
@KnutzEls. Belangrijke instellingen als de Unesco, onderdeel van de VN, zullen toch nog wel de elementaire regels der wellevendheid in acht nemen of niet? Of ben ik naïef?
@Wieneke. En ik had die fijne meiden van de OMVH niet leren kennen.
Het was niet Buza, maar iemand in Parijs, die je afwees, Fransen zijn formalistisch, dat weet je.
@Fialas. Jawel, maar waarom heeft Den Haag de termijn niet in acht genomen? De nette burger betaalt zijn rekeningen toch ook op tijd.
Een reactie posten