Vroeger had je op de radio een commentator die dagelijks tegen het noenmaal toelichtte wat voor rotzooi het weer in de wereld was. Ongeveer in deze trant: '... zodat het spook van een allesvernietigende kernoorlog en wellicht het einde der mensheid met rasse schreden dichterbij komt, luisteraars, ik wens u smakelijk eten.'
Maar de tv van tegenwoordig kan er ook wat van. Wanneer ik aan mijn macrobiotische slavink en mijn biologisch-dynamische schorseneren zit, vergalt de buis negen van de tien keer mijn eetgenoegen met de mededeling dat in Japan weer tal van radioactieve lijken zijn aangespoeld; of dat in een vriendelijk Fries dorpje een vader zijn ganse gezin aan een slagersmes heeft geregen.
Vorige week ging het uitgebreid over de ellende die een paar honderd Marokkaanse klieren en kwallen aanrichten: lawaai schoppend rondhangen, winkels beroven, homo's de wijk uit pesten... Onze overheid kan hen niet aan, hoewel zij het geweldsmonopolie bezit, kan beschikken over een paar honderdduizend militairen en politieagenten en een dikke tiet met geld heeft voor projecten (die, het een na het ander, op een sof uitdraaien.)
Misschien moeten we het eens gaan zoeken in meer blauw op straat; maar dan meiden zoals de Amerikaanse op de foto.
3 opmerkingen:
Ach, snotmiljaar, dat arme paardje!
Ja, inderdaad, ik als paardenliefhebster en voormalig amazone, zou in deze een stevig paard (rijdier) aanraden, bijvoorbeeld den Zeeuwsen Knol.
Maar verder lijkt mij dat een heel goed idee, Henk.
@Wieneke, Theresieneke. Ja, een massieve koudbloed: een Zeeuw, een Bels of zo'n Engels brouwerspaard. Zegt deze gewezen ruiter.
Een reactie posten