"Trimof, triomf, hef aan, mijn luit!'

Onverschrokken zijn onze vliegeniers gisteren het luchtruim van Khadafi binnengedrongen. Dat zal de aartsschurk nog lang heugen.

Aan het thuisfront zullen vele borsten nu een echt vaderlands lied willen doen klinken. Maar welk?

Twee suggesties.

(Op de wijze van 'En als wij naar Korea gaan')

En als wij naar Benghazi gaan,

Jenevertje, jenevertje,

En als wij naar Benghazi gaan,

Jenevertje gaat mee.

(Op de wijze van 'Wie zijn vader heeft vermoord')

Doch eenmaal komt de dag waarop wij allen wachten.

Dan gaan wij naar Benghaz' om Khadafi af te slachten.

Dan schiet het boordkanon met welgemikte schoten

Die onterechte schurk kartetsen voor de knieën.

(Ik heb de indruk dat aan de laatste regel iets hapert, maar ik kan zo gauw niet op het rijmwoord komen.)

Wilco krijgt 'zijn' fiets terug

Mijn blog van gisteren (2011: 'Me helikopter terug!') doet al licht denken aan 1945: 'Me fiets terug!'

In de jaren dat ik stafredacteur van Panorama was (toen een braaf familieblad), liep in onze lokalen een collega rond, ene Wilco, die voor de damesbladen schreef. Hij was gespecialiseerd in vraaggesprekken met aankomende sterretjes van het witte doek, van de planken en van de gitaar; meestal blondjes met alles erop en eraan, die echter weinig of niets te melden hadden. Wat Wilco niet kon beletten er altijd een smeuig verhaal uit te peuteren.

Wilco was ouder dan ik. Oud genoeg om tijdens de oorlog in het kader van de Arbeitseinsatz als moderne slaaf in Duitsland te werk te worden gesteld. Na de capitulatie van het Derde Rijk kreeg hij verlof terug te keren naar zijn woonplaats Venlo -- te voet, want zo'n onderneming was voor een geallieerd voertuig niet belangrijk genoeg. Op dag X kwam Wilco, sjokkend door het Rijnland, een kolonne Duitse krijgsgevangenen tegen, van wie er één een fiets meevoerde. Onmiddellijk sprong hij de vijand naar de strot en schudde hem heen en weer onder de kreet: 'Vuile smerige dief! Dat is mijn fiets. Ik herken hem meteen. Die heb je mij in 1942 in Eindhoven afgepakt. Hier met dat ding!'

De Duitser had daar geen oren naar. Met alle macht klampte hij zich aan het zwijntje vast. Reden voor de begeleidende Britse sergeant zijn stengun in de aanslag te brengen en de Duitser toe te voegen: Give this Dutch guy his bike back, or I'll blow your f...ing head off.

Dat besliste het pleit. Wilco wipte in het zadel; en hoorde de Duitser nog juist roepen: Lügner! Das stimmt nicht. Ich hab' das Fahrrad in Helmond geklaut.

Ik zei het al: Wilco zat nooit verlegen om aardige kopij.

Wien Neêrlands bloed traag door d'adren vloeit...

Onze Jannen en Jannekes en vliegeniers zijn dus uitgerukt om de Libische dwingeland de pis lauw te maken. Ik had gedacht dat Neêrlands bloed nu trots door mijn aderen zou vloeien, doch dat wil navenant niet lukken. Geen wonder.

Alleen de Amerikaanse, Britse en Franse jongens en meiden uit de bovenbouw mogen er op losknallen. En wij? Mogen wij uitsluitend tamme kastanjes uit het vuur halen? Het heeft er alle schijn van.

Voor de Libische kust kruist een oorlogsbodem waarvan fier ons dundoek wappert, om te beletten dat wapentuig Libië wordt binnengesmokkeld. Maar onze Jannen en Jannekes kunnen rustig op hun krent blijven zitten, want wie is zo gek om Khadafi bommen en granaten te leveren? Die worden subiet door de zogenaamde Coalitie vernietigd en reken maar dat de Libische tiran de rekening niet voldoet. 'Alles wat door Sarkozy wordt neergehaald, wordt door mij, Moammar al-Qadhafi, niet betaald.'

Onze F-16's dan? Zij moeten de no-fly zone doen eerbiedigen. Maar de Libische luchtmacht is alreeds zo goed als vernietigd. Gelukkig hebben we nog ons tankvliegtuig. Dat is een soort vliegende kerosinezeug, waar de straaljagers van de NAVO aan kunnen komen sabbelen. Nederland is dus als het ware de kantinedienst van het bondgenootschap. Te vergelijken met de koffiejuffrouw in het bureauwezen. Nu maar hopen dat het tankvliegtuig de juiste coördinaten kan vinden. Dat schijnt niet onze sterkste kant te zijn. Volgens de laatste berichten heeft namelijk die mooie blondine van de marine, ja, die met die paardenstaart, haar helikopter op de verkeerde plek neergezet, zodat de militairen van Khadafi de hele handel zonder slag of stoot konden inrekenen.

En nu ik het toch over die wentelwiek heb: die moet natuurlijk terug. We moeten al 1 miljard op Defensie bezuinigen, een nieuwe heli kan bruin niet trekken. En Sarkozy, Obama of Cameron moet ons dat ding terug bezorgen. Zelf kunnen we dat niet. Valt niet binnen ons mandaat.

Make it a little!

Ad Valvas, het weekblad van de Vrije Universiteit, hijst de stormbal, zo lees ik in mijn lijfblad Trouw. Wat is er aan de bal, ik bedoel: de knikker?

Vroeger moesten aankomende psychologen de werken van de grote meesters op hun gebied in de oorspronkelijke talen -- niet alleen Engels, ook Frans en Duits -- kunnen lezen. Tegenwoordig kan bijna geen enkele student in de geesteswetenschappen nog met de talen van Racine en Goethe uit de voeten. Al zestig procent van de mastercolleges wordt in het Engels gegeven.

Ad Valvas is daar niet gelukkig mee, te minder omdat de Engelse woordenschat van de doorsnee Nederlandse wetenschapper slechts een zesde van zijn vocabulaire in zijn moedertaal bedraagt; en met deze laatste is het bij menig student toch al povertjes gesteld.

Er gaat geen dag voorbij of op radio en televisie trekken slachtoffers van de Engelse ziekte voorbij. Zojuist was een Nederlandse verslaggever zo vriendelijk voor ons dommeriken de mening van een Libische vrijheidsstrijder te vertalen: society betekende volgens onze man ter plekke 'staat'; terwijl iedere leerlinge van de moedermavo weet dat staat en samenleving totaal verschillende begrippen zijn. Een andere Nederlandse correspondent meende dat Libische opstandelingen, die zeiden veel last te hebben van snipers, gewaagden van scherpschutters; maar dat zijn sluipschutters.

De duitendieven van Connexxion

Een paar dagen geleden was het druk bij ons in het durrep en moest ik stapvoets achter een bus van Connexxion aan rijden. En wat las ik op de ka van het vehikel? Als je de maatschappij belt voor een inlichting, kost je dat € 0,70 per minuut. En reken maar dat deze duitendieven je een tijdje in de wacht zetten! Pak weg 2 euro om te vernemen dat er op zaterdag geen bus rijdt van Nergenshuizen naar Boxenhol. Klantvriendelijkheid als melkkoe.

Jongstleden donderdag was de kogel door de kerk: de moederbedrijven van Connexion en busbedrijf Veolia besloten samen te gaan. De luitjes van Veolia mogen wel uitkijken; telkens wanneer een collega van Connexxion hun zegt: 'Hoi!' of 'Sorry!' of 'Alles kits achter de rits?', zullen zij hun knip moeten trekken.

Kieswet aan vervanging toe

Het wordt hoog tijd dat de kieswet ingrijpend wordt gewijzigd. De nakende verkiezing van de Proviciale Staten toont dit mijns inziens onweerlegbaar aan.

Stel: ik ben een varkensboer in provincie X, ik wil graag een megastal om mijn inkomen te vergroten en het CDA-smaldeel in de Staten is voor deze hokken. Maar ik heb principiële bezwaren tegen het feit dat het kabinet-Rutte steunt op het gedogen van de Wilders-bent. Als ik op het CDA stem, krijg ik mijn stal en kan Rutte verder in zee met de PVV. Stem ik echter op een partij van de oppositie die tegen de megastallen is, dan raakt het kabinet in zwaar tot zeer zwaar weer en kan ik naar mijn stal fluiten.