'El puercoespín mimoso' (3)

Het andere mannelijke naaktmodel was een boomlange student. Je denkt algauw dat zo'n kerel een kanjer van een deklat heeft hangen, maar het tegendeel bleek het geval. (Gevalletje dus.)

Ik heb ooit een Duitse vriendin gehad, een ware Frau von Wippenstein (zij liep bij de gynecoloog; had haar liezen stukgekeesd) en zij had ooit een vriend gehad, een onderdeurtje, en dat schriele menneke had een taas gehad als een stoomhamer; dewelke hij ook als zodanig had ingezet.

Je kunt er niks van zeggen. Hoewel... Het schijnt dat je moet uitgaan van de neus: 'An der Nase des Mannes erkennt man seinen Hannes.'

Maar ik dwaal af, geloof ik. Of heb ik dat al een keer gezegd?

Als tegenwicht tegen het vele nakend schreef ik mij in voor een cursus Metselen voor iedereen. Daarvoor bleek een wachtlijst van minstens een half jaar te gelden. Dan maar een cursus Zelf Noordse balk maken. Die ging niet door: gebrek aan belangstelling. Uiteindelijk kwam ik terecht bij een cursus Klasssiek Hebreeuws.

Foto: Mario Benedetti. Die de volgende keer beslist aan bod komt.

(wordt vervolgd)

'El puercoespín mimoso' (2)

En hoe dat gaat dat vaak met liefhebberijen, althans bij mij.

Spaans is boeiend. Maar aquarel ook. Aquarel Basis. Aquarel Landschap. Aquarel Stilleven. Aquarel Portret. Aquarel Nakend. Bij dit laatste trok mijn vrouw een wenkbrauw op: 'Ben je niet een beetje te oud om blote vrouwen te gaan schilderen?' Maar ik had mijn prevelement klaar: 'De Heilige Aloysius van Gonzaga heeft gezegd: "Den reine is alles rein". ' (Ik wist niet zeker of deze voortreffelijke man zich werkelijk in deze zin had uitgelaten, maar er schoot mij zo gauw geen andere heilige te binnen.)

Er gingen trouwens niet alleen vrouwelijke modellen uit de kleren. Ook kerels. Eentje heette Henk. Een paar maanden later bezocht ik in Utrecht een ketterse kerk. Nee, ik was niet van mijn geloof gevallen, het koor van mijn jongste zus gaf er een concert en daar wilde ik natuurlijk van genieten. In een zijbeuk liep ik Henk-het-naaktmodel tegen het lijf. Dat nu helemaal gekleed was. Plechtig gekleed zelfs, want Henk bleek ouderling of zoiets te zijn. Hij herkende mij onmidddellijk en -- dat was zo klaar als een klontje -- niet tot zijn genoegen. Misschien was hij bang dat ik zijn geloofsgenoten iets zou onthullen over zijn dooperse stoutigheden.

Maar ik geloof dat ik afdwaal.

Foto: Mario Benedetti. Die echt aan de beurt komt.

(wordt vervolgd)

'El puercoespín mimoso' (1)

Een jaar of vijftien geleden werd in ons wijkcentrum een tweedelige cursus Spaanse conversatie (beginners, gevorderden) aangeboden. Ik schreef me er achtereenvolgens voor in, want wil het gezegde niet: ‘Zo veel keren is men man als men talen spreken kan.’ En mijn moeder zaliger (het is vandaag haar sterfdag, 1985; zij was van 1901) placht te zeggen: ‘De wetenschap is licht dragen.’

Onze lerares was een klein opdondertje, heur prachtig haar was bijna even lang als zijzelf. Tenger, toch gespierd, sportief; zij kwam altijd vanuit een naburig dorp aangestormd op een racefiets. Zij stond kort vóór haar doctoraal en gaf zeer gedreven les. Mij stimuleerde dat niet weinig en ik maakte dan ook braaf mijn huiswerk. Niet aldus een medecursist, een jonge slungel. Hij deed zeer geërgerd, toen de docente hem verzocht met de geleerde woordjes een zin te vormen. Daar zag hij het nut niet van in. Zij legde uit dat menselijk wezens de eigenaardigheid bezitten zich verstaanbaar te maken in zinnen. Daar had hij lak aan. Hij — en zijn vriendin, een soort porseleinen pop die er altijd bij zat voor een oortje zout, zonder ooit een spier te vertrekken of een woordje te uiten — waren uitsluitend naar de cursus gekomen, om te leren hoe je in het Spaans zegt: ‘Ober! Bier! Twee! Snel!’ Tot opluchting van de anderen lieten beiden na deze aanvaring verstek gaan.

Foto: De Uruguyaanse schrijver Mario Benedetti. Over wie later meer.

(wordt vervolgd)

Beste wensen

Allen die dit dit lezen wens ik van ganser harte:

ZALIG KERSTMIS!

(Dit werk, rond 1400 geschilderd in tempera op een houten paneel, is van een onbekende meester. Het is te bewonderen in Museum Mayer van den Bergh te Antwerpen.)