En hoe dat gaat dat vaak met liefhebberijen, althans bij mij.
Spaans is boeiend. Maar aquarel ook. Aquarel Basis. Aquarel Landschap. Aquarel Stilleven. Aquarel Portret. Aquarel Nakend. Bij dit laatste trok mijn vrouw een wenkbrauw op: 'Ben je niet een beetje te oud om blote vrouwen te gaan schilderen?' Maar ik had mijn prevelement klaar: 'De Heilige Aloysius van Gonzaga heeft gezegd: "Den reine is alles rein". ' (Ik wist niet zeker of deze voortreffelijke man zich werkelijk in deze zin had uitgelaten, maar er schoot mij zo gauw geen andere heilige te binnen.)
Er gingen trouwens niet alleen vrouwelijke modellen uit de kleren. Ook kerels. Eentje heette Henk. Een paar maanden later bezocht ik in Utrecht een ketterse kerk. Nee, ik was niet van mijn geloof gevallen, het koor van mijn jongste zus gaf er een concert en daar wilde ik natuurlijk van genieten. In een zijbeuk liep ik Henk-het-naaktmodel tegen het lijf. Dat nu helemaal gekleed was. Plechtig gekleed zelfs, want Henk bleek ouderling of zoiets te zijn. Hij herkende mij onmidddellijk en -- dat was zo klaar als een klontje -- niet tot zijn genoegen. Misschien was hij bang dat ik zijn geloofsgenoten iets zou onthullen over zijn dooperse stoutigheden.
Maar ik geloof dat ik afdwaal.
Foto: Mario Benedetti. Die echt aan de beurt komt.
(wordt vervolgd)
vrijdag 30 december 2011
'El puercoespín mimoso' (2)
Geplaatst door: Et in Arcadia ego * tijd: 06:24:00
Labels: Aquarel, modellen (m/v)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten