woensdag 9 mei 2012
Knecht en heer
Aan de rand van ons oude dorpscentrum ligt een begraafplaats. Er komt al enkele decennia niemand meer logeren en, zoals dat dan vaak gaat, het geheel was allengs lelijk onderkomen: de begroeiing verwilderd, de zerken verweerd, de opstallen afgebladderd.
Dat kon zo niet blijven. Vond ook de beheerder. En tot zijn eer moet worden gezegd dat hij recentelijk de dodenakker keurig heeft opgeknapt. Zo is het poortgebouwtje opnieuw gestuct en in de verf gezet en is boven de ingang in stemmige zwarte letters de aloude spreuk weer leesbaar: 'De grote en de kleine is hier en de knecht vrij van zijnen heer.'
Knecht en heer -- gewijde en profane denkers en schrijvers hebben zich diepgaand met het onderwerp bezig gehouden. Het illustreert ook een belevenis uit mijn eerste jaar als stadsverslaggever; grijze oudheid dus, maar desniettemin nog levendig aanwezig in mijn geheugen.
Meneer Westerhof was een van die typisch Nederlandse ambtenaartjes: vers van de mulo bij Tante Pos gaan werken, gemotiveerd, volijverig, nauwgezet, zich nooit één dag ziek gemeld, nooit één keer te laat op zijn werk verschenen. Zijn veertigjarig jubileum werd gevierd in de hal van het postkantoor en hiervoor had de directeur van het district zich verwaardigd ten tonele te verschijnen. Een imposante verschijning, in een prachtig maatpak, ridderorde in het knoopsgat, de met vest beklede enorme buik trots voor zich uit torsend als om duidelijk te maken: op mijn dis geen regeringsbrood, geen eenheidsworst, geen pompwater.
De man stak een huldigingstoespraakje af, een en al gemeenplaaatsen en stoplappen, en hij besloot aldus: 'De directie heeft gemeend haar waardering ook stoffelijk te moeten onderstrepen', waarna hij uit zijn binnenzak een envelop trok, op de tafel vóór de jubilaris vier briefjes van 10 uittelde en er een kwitantie naast deponeerde met de woorden: 'En als u hier even voor ontvangst wilt tekenen.'
In mijn binnenste woedde even de hoop dat meneer Westerhof zou opstaan en de hufter op zijn smoel zou timmeren. Maar de knecht stond op en incasseerde de vier joetjes. En tekende.
Geplaatst door: Et in Arcadia ego * tijd: 12:45:00
Labels: heer en knecht
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
mooi plaatje heb je erbij gevonden.
Een reactie posten