Van het mp4-spelertje bleek de accu niet op te laden. Ik kreeg in de winkel zonder problemen een nieuw exemplaar en dat doet het wel, zij het dat de accu wel erg gauw moet worden bijgevoerd.
Het tablet bleek wel bereid bij inschakeling een flauw schijnsel te vertonen, doch verdomde het 't beeldscherm royaal te doen oplichten. De winkel had geen voorraad meer en ik kreeg mijn geld terug. Commentaar van de kittige verkoopster: 'Ach meneer, die Chinese meuk.'
Een paar dagen geleden was ik bij de horlogemaker om mijn antieke zakuurwerk te laten nakijken; het komt uit de Utinam-ateliers, die rond 1925 zijn opgericht door ene Georges Meyer in Besançon (0f, zoals de hedendaagse kletsmajoors van de media zeggen: 'het Franse Besançon'.) Geboeid hing ik naast de maître-horloger over het binnenwerk. 'Kijk,' zei de man, 'daar zitten de kunstmatige robijntjes.' Ik vroeg: 'En dat radertje daar... is dat inox?' 'Nee, dat is gepolijst staal... Allemaal prima materiaal, meneer: de steentjes, het staal, het goud. Zo'n klokje kan best honderd jaar mee. Maar wat zwets ik: ik steek rustig mijn hand in het vuur voor tweehonderd.'
3 opmerkingen:
Hoe is het met je, Henk, als ik vragen mag?
Duizendmaal excuus, dierbare en beeldschone Thérésieneke, voor het uitblijven van een antwoord. Zie mijn laatste blogje, dat van gisteren, 2 januari 2013. Dat maakt alles duidelijk. Gaat alles lekker met jullie? Hartelijke groeten van Henk
Ik heb net al een beetje gegrasduind en nu ben ik min of meer op de hoogte. Ik moet wel zeggen dat ik mij ernstig zorgen maakte, maar je bent er weer. Een voorzichtig HIEP HIEP !
Een reactie posten