Wachtend, terwijl vrouwlief met meesterhand koffie aan het brouwen was in ons Italiaans machientje, trok ik op goed geluk een boek uit de kast. Het was de verhalenbundel Seven by Five van H.E. Bates. Heel lang geleden gelezen, maar mij niet herinnerend dat het voorwoord was gevloeid uit de pen van Henry Miller. Hé, interessant toch! Ik las dat Miller een onsterfelijke bewondering koesterde voor John Cowper Powys en diens A Glastonbury Romance voor de beste Engelstalige roman hield. Nu moet men dergelijke kwalificaties, ook al stammen zij van Henry Miller (voor mijn part juist omdat zij van hem zijn), met een korreltje zout nemen; op het gebied van de schone letteren kan immers geen sprake zijn van een heilig evangelie. Desondanks maakt zo'n uitspraak van zo'n figuur nieuwsgierig. Bovendien was ik not amused: heb ik mij suf gelezen en had ik nog nooit een boek van Powys opengeslagen; ik was er zelfs niet zeker van dat zijn naam bij mij een belletje deed overgaan.
Het geluk is met de deugnieten, dat wisten de oude Romeinen reeds, en zo vond ik de volgende ochtend in de boekenhoek van onze kringloopwinkel Powys' Wolf Solent. Powys is, om het bijbels te formuleren, een teken van tegenspraak: sommigen gooien zijn boeken na luttele bladzijden, verveeld, ja geërgerd terzijde, anderen zijn na een paar pagina's aan hem verslingerd; tot de laatsten behoor ik. Powys gaat door voor een moeilijk auteur, te meer daar hij voor verschillende van zijn boeken 'er eens even voor is gaan zitten': rond de 700, ja, 1.100 bladzijden. Mij schrikt dat niet af, eerder is het tegendeel het geval; maar ja, wie Proust leest, staat voor niets.
Wolf Solent is de eerste van Powys' vier West-Country romans. Ik was zo gelukkig de derde, Weymouth Sands, op Boekwinkeltjes te kunnen betrekken van een allervriendelijkste echtpaar (dat me ook heeft geholpen aan Powys' historische Owen Glendower en het science fiction-achtige Morwyn). Nummer 2, A Glastonbury Romance, heb ik al sedert 19 juni in bestelling bij Bol.com (het bolcomt maar niet) en Maiden Castle staat nog op mijn verlanglijst.
Powys heeft zich pas na zijn vijf kruisjes voor het grotere romanwerk aangegord (hij is bijna 91 geworden; 1872-1963). Hij vond dat hij zich eerst in de wereldliteratuur moest verdiepen; interessant is dat hij daarom Louis Couperus en Marcellus Emants heeft gelezen.
Ik geef mij er rekenschap van dat dit stukje nogal anekdotisch is. In verdere afleveringen hoop ik in te gaan op het boeiende van deze auteur en enkele kenmerkende staaltjes van zijn kunst te verstrekken.
(wordt vervolgd)
8 opmerkingen:
Leuk om die titels toch nog te pakken te krijgen via internet. Wat lijkt Mr. Powys op Martin Gaus, zeg.
Hé Henk, wat maak je me nou? Opeens verhuizen zonder even een kaartje te sturen? Nou, het ziet er prachtig uit hoor, ga je de kookpot nog ophangen om het huis een beetje in te wijden?
Toestemming geven voordat mijn reactie wordt gepubliceerd?? Dat riekt naar censuur of onvrijheid van meningsuiting op zijn minst!
Boehoe, mijn reacties komen niet door de strenge censuur heen!
@Wieneke. Ja, wat zou je veel tevergeefs zoeken, als internet ons niet te hulp kwam! Powys-Gaus -- verdraaid, nu zie ik het ook! Bij bol.com zijn het volhoudertjes, dat moet gezegd. 'A Glastonbury Romance' had ik 19 juni besteld; waar ze het vandaan gehaald hebben, mag Joost weten, maar vanochtend werd het geleverd.
@Hermieneke. Ik had mijn verhuizing wel degelijk aangekondigd op mijn vorige weblog; zie aldaar.
Je verblijf in Montelimar heeft bij jou zijn vruchten afgeworpen, stel ik vast. 'Pendre la crémaillère, n'est-ce pas? J'y pense.
Censuur? Jazeker! Ik ben, zoals ik laatst geredelijk heb toegegeven, een vreselijke snob en uit hoofde daarvan laat ik alleen reacties toe van fijn ontwikkelde, dito besnaarde en hoogstaande personen, die bij uitstek te vinden zijn in de boezem van de OMVH.
Tja Henk en dan nog iets: ik reageer bijvoorbeeld op iets en dan kijk jij t.z.t. (kán lang duren..)of het wel door de beugel kan en dan pas komt de reactie ja dan nee op je scherm. Het riekt nee het is gewoon censuur. Ik ben het helemaal met Hermienek eens. Ik durfde het alleen niet meteen te zeggen.
Het is toch zo niet meer zo gezellig, vind ik.
@Thérèse, Hermieneke. Ik trek me jullie geschriften over de onprettige indruk aan en zal de reacties vrijgeven. Gun me even de tijd; mijn computer was vier dagen buiten bedrijf wegens een opfrisbeurt en ik moet veel inhalen.
Henk, je bent een kanjer! Nou, als dit niet door de censuur komt.... en ik meen het nog ook.
Een reactie posten