Na een militaire dienst van op de dag af twee jaren zwaaide ik op 12 januari 1956 af als reserve-tweede luitenant van de Koninklijke Luchtmacht. De laatste maanden had ik ons dierbaar vaderland gediend op de vliegbasis Leeuwarden als commandant van de 'peuthap' (sectie Benzine, Olie en Smeermiddelen) en op de vliegbasis i.o. Ypenburg, als adjunct van kapitein Louis de la Bretonnière, voormalig jachtvlieger uit de Tweede Wereldoorlog.
Tijdens mijn diensttijd hadden de vertegenwoordigers van ons dierbaar volk in hun diepe wijsheid besloten dat er uit militairen bestaande Mobiele Colonnes moesten worden gevormd wier taak het zou zijn grote rampen te bestrijden. Daarom drie soorten eenheden: medische, technische (een mooie naam voor puinruimers) en brandweer. Omdat ik als reserve-luitenant geen mobilisatiebestemming had, werd ik een jaar na mijn afzwaaien op titel van herhalingsoefening opgetrommeld om in kamp Crailoo te Laren gedurende een maand te worden opgeleid tot brandweerofficier. Het jaar daarop kwam daar nog eens een maand bij. Zo'n opleiding kon natuurlijk niet anders dan rudimentair heten. Maar een paar beginselen werden ons ingescherpt: blus nimmer een vloeistofbrand met water. Misschien hadden de verantwoordelijke autoriteiten er verstandig aan gedaan deze spuitgast in Moerdijk in te zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten