'Het is toch niet bewezen!

Vroeger ging ik jaarlijks een maand doorbrengen in een leegstaand huis te Wildon, een plaatsje in Stiermarken. Het behoort toe aan een Oostenrijkse collega, die haar brood verdient in Wenen en wegens enorme drukte zelden kan afzakken naar de provincie. Ik kan er naar haar smaak niet vaak genoeg vertoeven, want zij vindt terecht dat een onbewoond pand achteruit gaat.
Op een plankje boven mijn bed aldaar stonden enkele boeken van en over Samuel Hahnemann (afbeelding; 1765-1843), de grondlegger van de homeopathie. Ik heb ze, leergierig als ik ben, allemaal uitgespeld en ken dus, anders dan de meeste aanhangers van deze geneeswijze, het naadje van de kous.
Nu, ik geloof niet in homeopathie. Ik ben nu eenmaal buitengewoon sceptisch van inborst. Maar ik kan ook geen bijval betuigen aan de allopathische artsen die op de kijkbuis betogen dat homeopathie wetenschappelijk niet bewezen is, dus kwakzalverij is, dus ordinaire oplichting en geldklopperij is. (Geheel buiten de orde: waarom zijn het toch altijd van die verbeten koppen, van die opgewonden standjes of, zoals gisteren, een geheide griezel, die deze verhalen komen afsteken?)
Ik vind dat de discussie gans verkeerd wordt gevoerd. We moeten de zaak bezien vanuit het oogpunt der wetenschapsfilosofie. Dat iets niet is bewezen, wil nog niet zeggen dat het niet waar is. Dat kan men op verschillende gebieden des levens waarnemen. Van tijd tot tijd wordt een moordenaar vrijgesproken, omdat zijn misdaad niet kan worden bewezen; maar hij heeft wel degelijk zijn vrouw gewurgd.
Mijn leeftijd brengt met zich mee dat ik een partijtje geneesmiddelen moet slikken. Allemaal allopathisch spul. Sommige werken goed, sommige te goed, sommige, hoewel peperduur, helemaal niet. En als ik alle bijsluiters zorgvuldig lees, moet ik wel concluderen: ik ben bezig mezelf te vergiftigen.
Ik zou zeggen: laat die gelovigen toch hun astronomische verdunningen van Sint-Janskruid en goudsbloem, van wolfskers en braaknoot slikken. Weggegooid geld? Nog altijd beter hieraan besteed dan aan cocaïne of jonge klare. En het is nog altijd zo: die piskijker heeft gelijk die de mensen beter maakt.