Jack: Dat hoef je mij niet te vertellen.
Partijleider: Dat moet ik jou juist wel vertellen. Ik ben helemaal niet in mijn sas over onze verkiezingscampagne. Ze wil maar niet op stoom komen. En voor zover ze wat stoom vergaart, verwaait die, zonder dat de goegemeente er iets van in de smiezen heeft. We treffen het natuurlijk niet met onze lijsttrekker. We moesten hem voor ons goed fatsoen wel op plek 1 zetten. Keurige man, betrouwbare huisvader, klinkende verdiensten voor de partij en zo. Maar hij heeft natuurlijk een hoog stofjasgehalte.
Jack: Je komt wel een beetje laat tot dat inzicht, vind je zelf ook niet?
Partijleider: Dit mag absoluut niet verder komen dan dit vertrek, maar ik denk wel eens: hadden we maar iemand als Diederik Samsom.
Jack: Helemal mee eens. Alleen die kale dop al...
Partijleider: Je hebt van die dingen meer verstand dan ik, maar is dat echt zo belangrijk?
Jack: Nou en of! Vooral als je via een lek naar de media het kiezersvee kunt laten geloven dat zo’n kale als compensatie van Moeder Natuur een lijf heeft zo behaard als een handveger van het Blindenwerk. Dat is goed voor minstens één kamerzetel.
Partijleider: Kom zeg, maak dat de kat wijs! Typisch gelul van een spindoctor!
Jack: Het probleem met jou is dat je niet weet hoe het er in het volle leven aan toe gaat. Lees die roman van Maarten ‘t Hart. Die componist vindt het vreselijk dat hij een schedel heeft als een snookerbal, maar zij, een veertien jaar jongere dierenarts, raakt helemaal hitsig van zijn welig wollige bast.
Partijleider: Maar nog afgezien daarvan. Ik ben bang dat de socialisten ons met hun Samsom nog om een andere reden de kaas van het brood gaan bikken. Mijn dochter hoorde laatst bij de Albert Heijn een vrouw zeggen dat zij op 12 september op Samsom gaat stemmen, niet omdat zij iets opheeft met de Partij van de Arbeid of omdat zij Samsom zo bekwaam of zo betrouwbaar vindt, maar omdat hij zo leuk betrokken is op zijn gehandicapt dochtertje. Kun jij op dat gebied ook niet een aas uit je mouw toveren? Het moet uiteraard wel binnen de perken van de ethiek blijven.
Jack: Van ethiek heb ik geen kaas gegeten. Ik heb trouwens schijt aan ethiek Daar moet je maar een gesjeesde jezuïet voor laten komen. Huub Oosterhuis of een dergelijke joker. En voor de rest: ik zal op korte termijn met de fijne kam door de familie en de kennissenkring van onze lijsttrekker gaan. Gegarandeerd dat ik een kindse opoe of een neef met vallende ziekte opduikel. En ik geef je op een briefje dat ik onze man en die anderen zal laten overkomen als hartstikke leuk op elkaar betrokken. Laat dat maar aan mij over. Voor zoiets kun je mij om een boodschap sturen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten