Powys verdient ook gehuldigd te worden als een 'groene' avant la lettre. Regelmatig trekt hij van leer tegen de moord die de species mens met haar 'vervloekte uitvindingen' pleegt op de natuur. Hier een kenmerkende passage uit Wolf Solent:
Death and Love! In those two alone lay the ultimate dignity of life... And it was just this that these accursed inventions were seeking to destroy! They would dissect love, till it became 'an itch of the blood and a permission of the will'; they would kill all calm, all peace, all solitude; they would profane the majesty of death till they vulgarized the very background of existence; they would floute the souls of the lonely upon the earth, until there was not one spot left by land or by water where a human being cold escape from the brutality of mechanism, from the hard glitter of steel, from the gaudy insolence of electricity!
(wordt vervolgd)
zondag 25 juli 2010
Verslingerd aan Powys (6)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Voorwaar dit is mooi gezegd, maar Van Genderen Stort zegt het in Kleine Inez compacter.
Compacter is niet per se poëtischer of boeiender.
je hebt gelijk, goed gezegd, ik zei het verkeerd, (metéén oog op de kat en één oor naar de logeerhond). Ik bedoelde ook dat de taal van Kleine Inez voor mij boeiend en dichterlijk is, in tegenstelling tot de taal van Powys.
Dat dikke boek heeft op mij een kleiïge indruk, maar misschien lag het aan een slechte vertaling.het was ook een hele sjouw om het terug naar de bibliotheek te brengen.
Een reactie posten