In haar korte verhaal 'Over the Hill' uit de bundel 'The Salutation' van 1932 schrijft Sylvia Townsend Warner over een oude baas, gewezen schaapherder, die niet kan aarden in de nieuwe woning van zijn dochter Elsie. Hij weet in deze buurt de weg niet, de bestrating is hem er vreemd, hij struikelt, valt op zijn rug, begrijpt niet dat hij het dorp opeens van onderen ziet, kortom, hij is zo ongelukkig dat Elsie zich gedwongen ziet hem te beloven dat hij terug mag naar zijn vertrouwde stekje, met zijn meubeltjes.
Maar zij houdt hem aan het lijntje: de voerman komt binnenkort, hij komt echt volgende week, hij meldt zich misschien morgen al, hij zou al gekomen zijn, maar ja, het is hooitijd...
Eindelijk is het zover. Voor de deur staat echter niet de platte kar van de voerman maar een vrachtwagen, "one of they motoring cars".
"Yes, but this be come instead of the waggon. Now let me straighten you, so's you can start tidy."
'She was very quick, and flurry had reddened her face as if with shame. Before he knew what had been done to him Jacob was in his hat and coat, and standing before the car. There was a passenger inside already, a woman, wearing a cloak and veil. She was a strong women. While Jacob was doddering on the step of the car she leanded forward and gave him such a haul as he in the old days had given to a sheep stuck in a ditch.
... Through the open door he saw the furnished house.
"Where be furniture to bide then? 'Baint 'ee going to bring the furniture?"
"' This all right," she shouted, leaning flushed into the car. "You be going first, we will come after you."
The door slammed between them, the car jolted back and forth; having turned, it went over the hill. There was the village, that he had last seen inverted. Now it was the right way up once more. But that was about all he had time to notice, for the car went swiftly, carrying him to the county town infirmary.'
'Apprentice' uit 'A Garland of Straw' (1943) gaat over een Duits meisje dat tijdens de Tweede Wereldoorlog in bezet Polen een Pools hongerlijdertje met pesten letterlijk de dood injaagt. Je kunt het nauwelijks met droge ogen lezen. Een verschrikkelijk verhaal. Een meesterlijk verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten