Nabrander

Ook op mijn nieuwe stek wil ik mijn rubriek 'Nabranders' in ere houden. Ik blijf nog even -- en nu voor het laatst -- bij Beatrice Harraden en haar Ships That Pass in the Night.

Bernardine Holme is, het verplegend personeel uitgezonderd, de enige die zich bekommert om de terminale Mister Reffold. Hij weet dat zijn dagen zijn geteld en stelt zich vragen over leven en dood and that sort of thing. Krijgt de mens een tweede kans, zal hij het geluk smaken zich minder als ploert en bruut te gedragen of eindigt alles op dat eenzame, kleine kerkhof daar vóór het sanatorium? As for the Bible, I never cared to read it. Wat vindt Miss Holme van dat alles?
Zij antwoordt dat wij dat niet kunnen weten. Mensen zijn gek of doodongelukkig geworden door het piekeren over leven en dood en hiernamaals, maar het is en blijft een mysterie.
'If I were you,' she said, 'I should not worry. Just make up your mind to do better when you get another chance. One can't do more than that. That is what I shall think of: that God will give each one of us another chance, and that each one of us will take it and do better--I and you and every one. So there is no need to fret over failure, when one hopes one may be allowed to redeem that failure later on. Besides which, life is very hard. Why, we ourselves recognise that. If there be a God, some Intelligence greater than human intelligence, he will understand better than ourselves that life is very hard and difficult, and he will be astonished not because we are not better, but because we are not worse. At least, that would be my notion of a God.