De laatste keer dat ik deze schattige gevederde vrind heb gezien, was een jaar of vijftien geleden, tijdens een wandeling over een akker in Stiermarken.
(Mjn collega en gastvrouw kwam, galopperend op haar vurig ros, op dezelfde akker dezelfde (?) vogel tegen. De viervoeter schok zozeer dat hij haar met een wijde boog uit het zadel slingerde. Zij landde op haar zeer vlezige ka; die haar soepel deed terugveren, zonder schade aan lijf of leden. En zij altijd maar klagen over 'meine schwierige Figur'. Ondankbaar mens!)
3 opmerkingen:
Ik heb wel eens een patrijs gezien, maar dat was een nogal dooie in een plastieken zak bij de poelier. In het wild nog nooit. Ze hebben lieve koppies.
Ik zal jou als kynologe van naam niets nieuws vertellen, maar er is ook zoiets als een (Drentsche) patrijshond. Over lieve koppies gesproken... Zulke melancholische snoeten zie je zelden.
PS. Hoe voelt UEdele zich heden? De dag na...
PS: Dagje ouder, he?
Een reactie posten