Het Kunduz-akkoord roept bij mij twee pikante kanttekeningen op. Geert Wilders en zijn PVV zijn volledig geïsoleerd. In de Tweede Kamer wordt hij niet meer aangepakt, als ware hij in één dikke etmaal van nationale vogelverschrikker tot quantité négligeable gedevalueerd, en zelfs De Telegraaf, zijn oude, vertrouwde spreekbuis, geeft hem nu onder uit de zak. Maar dit wil geenszins zeggen dat de bodem uit het rechtspopulisme is gevallen; het zou mij verbazen, als de PVV op 12 september niet een klinkend resultaat boekte.
En dan de PvdA. Om te beginnen: we moeten niet vergeten dat Rutte-1, met de PVV als gedoger, er is gekomen door het onhandig, ja, roekeloos opereren van de sociaal-democraten tijdens de kabinetsformatie. Er was met hen niet te praten, zij dachten: laat de informateur het maar over rechts proberen, dat wordt natuurlijk niks, dan moet hij met hangende pootjes bij ons aankloppen en dan zitten wij op rozen. Dat pakte dus volledig anders uit.
Dit keer was Diederik Samson niet te verwrikken. Jolande Sap en Sybrand van Haersma Buma zeggen zich uit de naad te hebben gepraat om hem mee te krijgen, maar hij zou zijn blijven tetteren dat hij tegen het bezuinigingspakket was, zonder duidelijk te maken wat hij aan concreets dan wel wilde. Hij beweert dat hij bewust in de kantlijn is gemanoeuvreerd, men zou hem zelfs de dossiers niet hebben gestuurd, volgens de anderen echter gaf hij de voorrang aan zijn verschijning in een tv-programma boven onderhandelingen met het CDA en GroenLinks.
Ik heb het al eerder geschreven: het is hoogst ongewenst dat een politieke partij zich laat verblinden door een praatvaar. Hans Wiegel kwam gisteren met de intrigerende opmerking dat Samson sneller praat dan denkt. Vóór de Kamer al leuzen mitraillerend met een spandoek tegen kernenergie wapperen, is één ding, in de Kamer optreden als een wijze volksvertegenwoordiger is iets anders. Ik zal de enige niet zijn die zich afvraagt of de PvdA met Samson wel de juiste man op de juiste plaats heeft gepoot.
Verder vrees ik dat onder de sociaal-democraten reeds wordt gedacht (en wellicht ook hardop gezegd): ‘Nog één zo’n mispeer, Diederik, en je kunt het schudden.’ Zeker nu Hans ‘Robespierre’ Spekman de lakens uitdeelt.
Foto: Samson, met pruik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten