Heb ik u lief, mijn Nee-hee-derland? (4)

Een aardige illustratie van mijn eerste logboekje in deze reeks vond ik in het dagblad Trouw van zaterdag.

Het gaat over de exorbitante salarissen die hier en daar worden opgestreken en waaraan steeds meer aanhangers van het Nederlandse gelijkheidskorset zich dood ergeren. Prof. dr Kees Cools, hoogleraar bedrijfsfinanciering aan de Rijksuniversiteit Groningen en partner bij het adviesbureau The Boston Consulting Group, heeft dertig topmanagers in het bedrijfsleven gevraagd of zij bereid zouden zijn hun werk te doen voor de helft van het geld: 'Meer dan 80 procent zei ja, mits de andere topmanagers eveneens met minder genoegen zouden nemen.'

De hooggeleerde ziet hierin het bewijs dat het bij de hoge lonen niet alleen om euro's gaat: 'Binnen zekere grenzen maakt het niet uit hoeveel je verdient, zodra je maar het gevoel hebt dat je collega hetzelfde, een beetje minder of hooguit iets meer krijgt.'

Mijn vorige logje, waarin ik het onder meer had over de luiheid of geringe eerzucht van veel studenten, zag ik bevestigd in een peiling van dezelfde krant binnen de muren van een universiteit. De heersende instelling bleek te zijn dat het halen van hogere cijfers niet de prioriteit van de toekomstige intellectuelen had.

(slot volgt)