Kristos Evangelistos is ten einde raad. Tot voor een jaar of daaromtrent kwam hij niets tekort -- nu ja, weinig of niets. De familie Evangelistos woont al sinds mensenheugnis in het dorpje Kranidi aan de Egeïsche Zee, op de Peloponessos in het zuidoosten van Griekenland. Kristos is kleermaker, net als zijn vader zaliger was en zijn grootvader zaliger, enfin, al zijn voorvaders zaliger sinds mensenheugnis. Hij houdt de familietraditie ook in die zin in ere dat hij een prima vakman is. Dat weten ze in Kranidi allemaal en daarom volgen alle notabelen van het dorp het voorbeeld van hun voorvaderen zaliger en laten hun kostuums en mantelpakjes door Kristos naaien. Natuurlijk pingelen ze, naar eeuwenoud Grieks gebruik, maar ons wakker snijdertje is wel zo slim dat hij het bedrag dat hij moet laten vallen, heeft ingecalculeerd; en uiteindelijk betalen al zijn klanten netjes, na enige aandrang.
En zo heeft Kristos altijd braaf rente en aflossing van zijn hypotheek kunnen voldoen, zijn vrouw Despina niet hoeven te beknibbelen op het huishoudgeld en behoorlijke opleidingen voor hun vier kinderen -- twee jongens en twee meisjes -- kunnen betalen.
Maar daar is lelijk de klad ingekomen wegens de ongekende crisis in de Griekse economie. Kristos heeft nu bijna 20.000 euro onder de mensen hangen. Zijn klanten zeggen dat zij zijn rekening echt niet kunnen betalen en dat zal ook wel zo zijn. De bank heeft al twee keer gedreigd dat zij zijn huis gaat executeren. Zij heeft reeds beslag laten leggen op zijn onmisbare naaimachine en zijn voorraad prachtige Italiaanse kamgarens. Het is dat hij heel gelovig is en een broer heeft die pope is in de Grieks-orthoxe kerk. Hij heeft geleerd dat zelfmoord een doodzonde is, waar eeuwig hellevuur op staat, anders had hij al zijn geladen dubbellloops in zijn mond gestopt.
Dan ontvangt Kristos een kattenbelletje van een neef die twintig jaar geleden naar Nederland is geëmigreerd. Neeflief laat hem weten dat de Nederlandse kroonprins Wilhelm-Alexandros en zijn vrouw Maksima in Griekenland een villacomplex met drie bungalows, een privé-haven en een privé-strand hebben gekocht. En waar in Griekenland? Uitgerekend in Kranidi! De twee moeten wel goed in hun slappe was zitten, want zij hebben er 4,5 miljoen euro voor geschokt. Maar het wordt nog mooier, zo leest Kristos. De prinses heeft een heel dikke vinger in de pap bij Mikrokreditos, een instelling die leningen op zeer gunstige voorwaarden verstrekt aan arme drommels; aan lui als Kristos Evangelistos, mag je dus aannemen.
Gelovig als hij is, vat Kristos een en ander niet op als een pikant nieuwtje. Niemand praat hem uit het hoofd dat het hier gaat om een vingerwijzing des hemels. Kennelijk wil onze Goddelijke Zaligmaker hem influisteren: 'Kristos, brave kerel, rep je naar het optrekje van de prinses en zij redt je uit de nood.'
Hij is er de man niet naar om als een Peloponessos-geit ingevingen van hierboven te gaan liggen herkauwen. Onmiddellijk springt hij in het zadel van de fiets, die hij even leent van buurman Spiro Pappadopoulos (de bank heeft op des kleermakers bijna nieuwe Fiat zegeltjes laten plakken.)
(wordt vervolgd)
